We gaan een Sixties dag organiseren op het Museumplein in Veendam met o.a. een tribute to The Beatles, David Bowie, CSN&Y, Janis Joplin een optreden van The Happy Hippies, the Rock Legends en vele anderen……………..
The Happy Tunes
Hee, staat er een plaat op of speelt die band echt? – deze kreet hoor je vaak bij een optreden van The Happy Tunes. De band heeft in de afgelopen jaren een ijzersterke reputatie opgebouwd als vertolkers vanhits uit de roemruchte jaren zestig – en dan met name de periode rond 1967.
Voor diegenen die the Happy Tunes niet kennen: een podium vol weird uitgedoste neo-hippies die op volle kracht hun vaak psychedelisch getinte songs de zaal in slingeren. De setlijst van the Happy Tunes verandert regelmatig maar de kans is groot dat er in ieder geval wat Beatles-songs voorbijkomen (momenteel op veler verzoek ‘I’m The Walrus’ en ‘Strawberry Fields’), en werk van The Small Faces en bijvoorbeeld de kraker ‘Eloise’ van Barry Ryan (een van de all-time favorieten van band en publiek).
De uitsmijter van deze dag is HotMe!
Hot Me! onstaat min of meer per toeval. In 1993 zitten Everhard Sprik, Tom Feiken en Koos Feiken aan de bar van het plaatselijke dorpshuis in Zuidwending. Het drietal vind het de hoogste tijd worden voor een optreden van een band in het dorp. Al snel blijkt dat dat door gebrek aan financiële middelen niet haalbaar is. Een geniale inval van het barpersoneel, dat vind dat de jongens zelf ook wel kunnen spelen, betekent de oprichting van Hot Me!
Aangevuld met Erik Biever en Kor Kuiper worden in een razend tempo achttien nummers ingestudeerd. Het volle dorpshuis reageerd tijdens het concert enthousiast op de band, die na een uur door het repertoire heen is. Op het ‘we want more’ vroeg de band welk nummer het publiek nog een keer wil horen. Iemand uit het publiek roept: Speel alles nog maar een keer! Hot Me! is een feit.
De bandleden gaan er met volle overgave tegenaan en de boekingen stromen binnen. Na twee jaar maken Erik Biever en Kor Kuiper plaats voor Rudolf Többen en Albert Boddema. Hot Me! denderd door totdat zanger Everhard Sprik in 2001 onverwacht besluit het bijltje er bij neer te gooien. Er volgt een afscheidsconcert op Koninginnedag waar menig Hot Me! fan een traantje wegpinkt. Het verdriet maakt echter al snel plaats voor blijdschap want amper een half jaar later komt entertainer Sprik op zijn besluit terug. Hot Me! duikt meteen de repetitieruimte weer in, besluit het qua repertoire over een andere boeg te gooien en vanaf dat moment is het succes alleen maar toegenomen.
Hot Me! speelt niet voor de hand liggende covers voorzien van een eigen sausje. Een succesformule, want het publiek gaat tijdens de optredens gegarandeerd uit zijn dak. De seventies powerrock met invloeden van AC/DC, Herman Brood, Appie Alberts en The New Adventures maakt Hot Me! tot een heel bijzondere band die het in een gezellige kroeg, maar ook op festivals uitstekend doet. Daarnaast heeft de band een reputatie hoog te houden daar waar het gaat om voorprogramma’s. Normaal, De Dijk en The Bintangs maken in het verleden gebruik van Hot Me!.
Hot Me! heeft twee cd’s opgenomen. De eerste, Hot Me! Live, dateert uit 1998 en bevat voornamelijk oud repertoire. Enige jaren later volgt Hot Me! That’s The Way I Wanna Rock’n Roll. Deze is in eigen beheer opgenomen in dorpshuis De Wending.
Bezetting HotMe! = Everhard Sprik – vocals, Tom Feiken – guitar, Albert Boddema – guitar, Koos Feiken – bass en Rudolf Többen – drums
Roots 66
De in 1983 groots opgezette pop-reunie My Generation in CC de Oosterpoort te Groningen, was de aanleiding dat veel oude Groninger Beatgroepen uit de jaren 60 in hun oorspronkelijke bezetting weer bij elkaar kwamen. Zo ook de Jaguars eigenlijk de voorloper van Roots 66. Op 10 juni 1986 werd er een repetitie avond helegd om tot de samenstelling van een band te komen en was Roots 66 snel geboren! Er moest vooral dansbare muziek uit de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw worden gespeeld. De band zou zich voornamelijk op de eigen regio, die van het Noorden richten. De band bestaat ongeveer 30 jaar en 2 leden van de Jaguars zijn nog steeds aanwezig aangevuld met 2 leden uit de bekende Groninger bands Nicky and the Shouts en The Trembling Strings. De bandleden zijn Arend Huizinga-gitaar en zang, Bert van der Woude-gitaar en zang, Frits Boswijk gitaar en zang en Jan Stuivenberg-drums en zang. Met het door Roots 66 gespeelde repertoire probeert de band een overzicht te geven van de muzikale ontwikkelingen en stijlen vanaf de vroege Rock& Roll naar de Mersey Beat en via een vleugje Flower Power tot eind jaren 60.Al met al vaak een grote herkenning en sentiment bij het swingende sixties publiek.
Destroyers
The Destroyers: wie kent ze nog? Al sinds 1964 laat deze Groningse Rhythm & Blues band de ouderwetse, authentieke R&B horen die in de beginjaren zestig zo populair werd gemaakt door bands als Them, The Rolling Stones, The Yardbirds, The Animals, en The Pretty Things.
Dat deze in Amerika als “British Rhythm & Blues” bekend geraakte muziekstroming tot op de dag van vandaag springlevend is gebleven, blijkt wel uit het feit dat deze aanstekelijke muziek nog steeds dagelijks op de radio te horen is.
The Destroyers verzorgen kwalitatieve Blues en Rhythm & Blues op feesten en festivals
De band bestaat uit:
Jaap Bruins – zang, Henk Kruijthof – gitaar/zang, Rob van Andel – toetsen/zang, Gert-Jan van Ederen – bas en Gerard Groothuis – drums
Jaap, Gert-Jan en Gerard zijn leden van het eerste uur.
Repertoire
Het repertoire is met zorg gekozen en zodanig samengesteld dat het een perfecte muzikale weergave vormt van een onvergetelijk tijdperk.De eigenwijze mix van energieke Rhythm & Blues enerzijds en slepende Blues anderzijds, omvat niet alleen reguliere hits uit die periode zoals “Heart of stone” van The Rolling Stones en “Don’t bring me down” van The Pretty Things, maar ook nummers voor de echte liefhebber zoals bijvoorbeeld “For Miss Caulker” van The Animals en “I can only give you everything” van Them.
Het geheel vormt een originele en bijzonder prettig in het gehoor liggende muzikale selectie.
